Trzeci maja to data, która od wieków kojarzy się z dumą narodową,
z odwagą i mądrością naszych przodków.
30 kwietnia br. w szkole wspominaliśmy nie tylko uchwalenie Konstytucji 3 Maja – aktu, który na zawsze odmienił losy Rzeczypospolitej – ale również wydarzenie, które miało miejsce dokładnie tysiąc lat temu i które położyło fundament pod polską państwowość: koronację Bolesława Chrobrego na pierwszego króla Polski. Konstytucja 3 Maja była wyrazem odważnej myśli – że naród może sam reformować swoje państwo, że potrafi wznieść się ponad podziały, by tworzyć prawo mądre i sprawiedliwe. Ten dokument nie był tylko zapisem przepisów – był wyrazem dojrzałości i nadziei, że Polska może być nowoczesna, silna, europejska, nie tracąc przy tym swojej tożsamości. Dzisiejsza uroczystość, łącząca pamięć o tych dwóch wielkich momentach – koronacji Bolesława Chrobrego i uchwaleniu Konstytucji 3 Maja – jest wyjątkową okazją, by spojrzeć na naszą historię jak na opowieść o ciągłym dążeniu do wolności, suwerenności i odpowiedzialności za losy wspólnoty. To opowieść, której jesteśmy spadkobiercami – i którą naszym życiem, decyzjami i postawą piszemy dalej.
Niech te ,,Majowe Święta Narodowe”
będą dla nas wszystkich czasem refleksji, ale też dumy
– z tego, kim jesteśmy i skąd pochodzimy.
Bo historia Polski to nie tylko dzieje wielkich władców i aktów prawnych,
lecz także historia ludzi, którzy przez pokolenia nie przestawali wierzyć,
że Polska jest tego warta.
